Scenariusz zajęć przeprowadzonych w grupie dzieci 4 i 5 -letnich.
Temat zajęć: „Jeżyki sensoryczne” – zajęcia sensoplastyczne
Cele ogólne:
– pobudzanie receptorów dotykowych , wzrokowych i słuchowych;
– wspieranie rozwoju zmysłów dziecka;
-rozwijanie zainteresowań przyrodniczych;
-organizowanie w przedszkolu obchodów świąt nietypowych;
Cele szczegółowe:
– dziecko jest kreatywne i aktywne
– dziecko rozwija (stymuluje) zmysł dotyku, węchu, wzroku
– dziecko uwalnia naturalną ekspresję twórczą
– dziecko czerpie satysfakcję z kreatywnego działania
– dziecko stara się być samodzielne
– dziecko współpracuje z innymi dziećmi
– dziecko poznaje nowe formy wyrazu i działań artystycznych
– dziecko wzmacnia wiarę we własne możliwości
– dziecko rozwija zdolności koncentracji, skupienia uwagi na jednej czynności przez dłuższy czas)
-utrwala informacje nt. jeża (wygląd, odżywianie, sposób poruszania się)
– uczestniczy w zabawach muzyczno – ruchowych
– potrafi zaśpiewać piosenkę
– prawidłowo reaguje na umówione sygnały w zabawie
Formy pracy:
– indywidualna
– zbiorowa
Metody:
– czynna- udział dzieci w zajęciu i w zabawach ruchowych,
– słowna – wypowiedzi dzieci na dany temat,
– oglądowa – pokaz i obserwacja
– metoda Sensoplastyka®
Środki dydaktyczne:
– wiersz „Jeż” H. Zdzitowieckiej
– zabawa „Jeże” Muzykalna Sowa
– piłeczki-jeżyki
– sensoryczne koła
– gazety
– tamburyno
– piosenki o jeżu „Jeżyk ma kolce kłujące”, „Nasz przyjaciel jeż”
– odtwarzacz CD
– kasza manna
– ciepła woda
– barwniki naturalne (kakao)
– olejki zapachowe (naturalne: migdałowy, śmietankowy)
– goździki
– słonecznik
– makaron pene, świderki
– ziele angielskie
– pieprz
– folia malarska
– plastikowe miseczki i łyżki
– tacki
Przebieg zajęć:
- „Jeż” – recytacja wiersza z pokazywaniem.
Posłuchajcie o kim będą dzisiejsze zajęcia. Patrzcie na mnie i naśladujcie moje ruchy
Krótkie nóżki, długi ryjek,
ostre kolce ciało kryją.
Ach, cóż to za groźny zwierz?
To jest jeż, malutki jeż.
Węszy noskiem w lewo, w prawo,
to pod listkiem, to pod trawą,
gdzie się kryje dobry łup.
Drepcze mały jeż – tup, tup.
Drepcze poprzez lasu gąszcze,
łapie myszy, węże, chrząszcze…
Gdy zimowe przyjdą dni,
zagrzebany w liściach śpi.
O jakim zwierzątku był wierszyk? O jeżu. Dziś, czyli 10 listopada obchodzimy Dzień Jeża, czyli wszystkie jeże mają swoje święto.
- „Kolczasty jeżyk” – zabawa sensoryczna przy piosence „Nasz przyjaciel jeż”. Zdobywanie doświadczeń dotykowych z wykorzystaniem sensorycznych piłeczek z wypustkami i kolcami.
Proszę, żebyście usiedli w kole. Każdy z was dostanie piłeczkę jeżyka, którą będziecie ugniatać w rączkach, masować nią różne części ciała, a na przerwę w muzyce zamieniamy się piłeczkami.
- „Jeżyk ma kolce kłujące” – ilustrowanie piosenki ruchem.
Gdzie chodził jeżyk? Komu mówił dzień dobry? Czy to prawda, z jeże jedzą jabłka?
- „Jeże” – zabawa dywanowa. Odzwierciedlanie ruchem treści wierszyka siedząc w kręgu na dywanie.
Zapraszam do zabawy, z której dowiecie się, gdzie, można spotkać jeża, ale zanim się pobawimy to ustalamy:
– tak będą tuptać jeże
– jak ziewną a!
– zasną
– tutaj jest jeden jeż, tutaj jest drugi jeż
Zaczynamy
Po lesie, po lesie spacerują jeże
Jeden jeż, drugi jeż tupta tupta mały zwierz
Jeden jeż, drugi jeż tupta tupta mały zwierz
Po parku, po parku spacerują jeże
Jeden jeż, drugi jeż tupta tupta mały zwierz
Jeden jeż, drugi jeż tupta tupta mały zwierz
Zmęczyły się jeże, po długim spacerze (kiwamy się)
Tupnęły a! zasnęły.
Budzimy jeże, ale nie za głośno, żeby ich nie przestraszyć
Po łące, po łące spacerują jeże
Jeden jeż, drugi jeż tupta tupta mały zwierz
Jeden jeż, drugi jeż tupta tupta mały zwierz
W ogrodzie, w ogrodzie,spacerują jeże
Jeden jeż, drugi jeż tupta tupta mały zwierz
Jeden jeż, drugi jeż tupta tupta mały zwierz
Zmęczyły się jeże, po długim spacerze (kiwamy się)
Tupnęły a! zasnęły.
Gdzie można spotkać jeża?
– w parku, w lesie, na łące, w ogrodzie.
- „Jeż” – zabawa gazetowa (wg „Papierowe czary …”)
„Co jedzą jeże?” Rozdanie gazet. Każde dziecko otrzymuje gazetę i wykonuje z nią następujące czynności:
Idzie jeżyk: tup, tup, tup – 3-krotnie uderzają palcami o gazetę
Je ślimaczka: chrup, chrup, chrup – 3-krotne zgniatają gazety w rękach
Cicho drzwiami trzasnął – rzucają o podłogę gazetową kulą
Po obiadku zasnął – rozkładają gazetę i układają na niej głowę do snu
(Co jeszcze jedzą jeże?)
- „Jeże na spacerze” – zabawa ruchowo – naśladowcza.
A teraz my zamieniamy się w jeżyki, które będą sobie wędrowały po lesie. Będziemy chodzić na czworakach, jak jeżyki.
Dzieci poruszają się po sali na czworakach. Na hasło: Uwaga, lis! – zwijają się w kłębek, wyginając się plecami do góry – jeż nastroszył kolce. Uciekaj, jeżu! – dzieci drobnymi krokami, na czworakach, poruszają się jak najszybciej – uciekają przed przeciwnikiem. Zasypiaj, jeżu – kładą się na podłodze, podciągają nogi pod brodę – zasypiają przed zimą.
- Na dywanie siedzi jeż, co on robi to my też…” – zabawa ruchowo- naśladowcza.
Dzieci siedzą w kole, wewnątrz koła siedzi wybrane dziecko – jeż. Uczestnicy zabawy powtarzają rymowankę:
Na dywanie siedzi jeż. Co on robi, to my też.
Jeż pokazuje wymyślony przez siebie ruch np. dotyka głowy, brzucha, chwyta swój kciuk, naśladuje głosy zwierząt, itp., a dzieci go naśladują. Następnie recytują dalszą część rymowanki:
Kogo jeż zawoła, ten wejdzie do koła.
Czy dziewczynkę, czy chłopaka,
czy grzecznego przedszkolaka.
Dziecko – jeż wybiera nową osobę, która wchodzi do koła i zabawa toczy się od początku.
- ”Jeże z kaszoliny”- sensoplastyka
Składniki:
- Kasza manna
- Ciepła woda
- Opcjonalnie barwnik spożywczy
Do kaszy stopniowo dolewamy ciepłą (nie gorącą!!!) wodę (z barwnikiem spożywczym ) i zagniatamy na jednolitą masę. Warto robić to stopniowo, gdyż jeśli dodamy za dużo wody, to nam nie wyjdzie. Masa nie powinna się nam lepić do rąk, dobrze gdy wyczuwamy w niej delikatną strukturę kaszy.
Masa nie brudzi rąk, nie lepi się – więc jest bardzo lubiana przez nadwrażliwców, którzy nie tolerują brudzących mas.
Kaszolina jest masą, która bardzo mocno stymuluje propriocepcję – wymaga dość solidnego ugniatania i rozciągania.
Jest to jeden z najprostszych przepisów na ciastoliny.
Jest jadalna.
Dziecko samodzielnie zagniata masę i ja wyrabia, a potem formuje z niej kształt jeża. Ozdabia jeża według własnego pomysłu z wykorzystaniem makaronu (pene, świderki), goździków, ziaren słonecznika, pieprzu, ziela angielskiego.
- Pożegnanie z wykorzystaniem rymowanki. Dzieci z nauczycielem mówią rytmicznie tekst, klaszcząc. Je-żu, je-żu nasz, os-tre kol-ce masz! Masz tych kol-ców bez li-ku, u-ko-cha-ny je-ży-ku!
AUTOR: Agnieszka Gańko-Sałata
Przedszkole Specjalne Nr 245 dla Dzieci Słabowidzących w Warszawie im. „Sowy Mądrej Głowy”
