Projekt „Masy plastyczne”
Metody pracy- słowne, oglądowe, działań praktycznych
Formy pracy: indywidualna i zbiorowa
Cele główne:
- Nauka poprzez zabawę
- Rozwijanie motoryki małej u dzieci
- Poprawa precyzji i płynności ruchu rąk
- Rozwijanie odpowiedniego napięcia mięśniowego
- Przeżywanie różnych doświadczeń zmysłowych- integracja sensomotoryczna
- Rozbudzanie ciekawości poznawczej i postawy badawczej
- Wyzwalanie emocji i uczuć w trakcie zabaw z masami
- Poszerzanie zainteresowań i wyobraźni twórczej dziecka
- Wzbudzanie zaufania we własne możliwości twórcze
Głównym założeniem projektu jest rozwijanie motoryki małej u dzieci poprzez samodzielne doświadczanie i odkrywanie różnych mas plastycznych oraz rozwijanie kreatywności. Zabawy z masą plastyczną ćwiczą sprawność palców oraz całych dłoni. Rozwijają odpowiednie napięcie mięśniowe. W trakcie zabaw z masą plastyczną rozbudzamy inicjatywę i wyobraźnię dziecka, ale też uczymy samodzielnej zabawy. Dziecko staje się badaczem , który mieszając różne składniki odkrywa nowy, ciekawy i atrakcyjny przedmiot zabawy.
Formy realizacji: codzienne zajęcia w ciągu kolejnych 5 dni z nową masa plastyczną, stworzenie ozdoby na choinkę.
Etapy wdrażania projektu:
Dzień 1
Zainicjowanie projektu, wybór tematu, kontrakt, siatka dotychczasowej wiedzy , pytania badawcze
Nauczyciel zaprasza dzieci do 4 stolików, na których stoją składniki niezbędne do wykonania cieczy nienewtonowskiej- 2 szklanki maki ziemniaczanej, 1 szklanka wody, tacka. Prosi dzieci, aby wylały wodę na tackę i dodały mąkę, następnie wymieszały masę. Dzieci postępują zgodnie z instrukcją, następnie bawią się masą. Opisują ją, przelewają, lepią, ugniatają. Nauczyciel podaje dzieciom nazwę masy- ciecz nienewtonowska, oraz na podstawie obserwacji dzieci wyjaśnia jej właściwości. Ciecz ta zachowuje się jak ciało stałe, gdy dostarczamy jej energii- jest twarda dopóki nasze dłonie się poruszają, kiedy przestajemy ją ściskać i ugniatać – przelewa nam się przez palce. Jest płynem, ale nie płynie.
Ta zabawa jest wprowadzeniem do rozpoczęcia projektu. Ma zainicjować dalsze działania.
Nauczyciel pyta dzieci czy chciałyby poznać kolejne masy?
Masa- burza mózgów, spisanie odpowiedzi na kartce- siatka wiedzy. Pytania pomocnicze; jakie znacie masy, czy wszystko można ze sobą mieszać, jakie masy mogą być w dotyku, jak mogą wyglądać.
Nauczyciel zawiera z dziećmi kontrakt współpracy:
- Pracujemy wspólnie , jesteśmy zespołem.
- Każdy z nas jest tak samo ważny
- Słuchamy siebie nawzajem, pomagamy sobie
- Nie boimy się zadawać pytań.
- Wykonujemy polecenia nauczyciela w czasie tworzenia masy- krok po kroku wg instrukcji.
- Nie boimy się pobrudzić raczek- świetnie się bawimy.
- Nie smakujemy naszych mas.
Dzień 2.
Piankolina
1 kg mąki ziemniaczanej, 1 pianka do golenia, odrobina białego płynu do mycia naczyń, ewentualnie brokat.
Dzieci przygotowują masę wg instrukcji nauczyciela, mieszając i zagniatając masę. Do masy można dodać brokat. Przy pomocy foremek lepią różne kształty, opisują masę. Piankolinę można zachować w zamkniętym szczelnie pojemniku. Dzieci uzupełniają siatkę wiedzy o nowe wiadomości na podstawie własnych doświadczeń z nowa masą.
Piankolina jest elastyczna i miękka. Jest bardziej krucha i lżejsza od plasteliny, ale ma zwarta strukturę czym różni się od znanego dzieciom piasku kinetycznego.
Dzień 3.
Piasek księżycowy
8 szklanek mąki pszennej, 2 szklanki oleju, laska kredy dla zabarwienia- starta
Dzieci mieszają składniki i bawią się powstałą masą. Obserwują kolory piasku w zależności od użytej kredy, próbują zbudować zamek, bałwana. Opisuję masę, dodają nowe wiadomości- masy można barwić.
Dzień 4
Zimna porcelana
Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że dotąd poznały masy, które nie zastygają, mogą wyschnąć, ale nie stworzymy z nich nic trwałego. Prezentuje składniki do przygotowania masy, z której dzieci wykonają ozdoby na choinkę. Pomaga dzieciom przygotować masę.
1 taka sama porcja mąki ziemniaczanej i kleju wikol- dwie takie same miski
2 łyżki soku z cytryny
2 łyżki oliwki dla dzieci, wałek, foremki, słomka
Zadaniem dzieci jest rozwałkowanie masy i wycięcie z niej za pomocą foremki wybranego kształtu. Z pomocą nauczyciela robią dziurkę do zawieszenia sznureczka. Można je posypać brokatem, zanim wyschną. Prace suszymy przez ok.24 godziny. Dzieci dodają do siatki wiedzy nowe informacje- masa może zastygać, można z niej tworzyć trwałe rzeczy.
Dzień 5
Sztuczny śnieg
Pianka do golenia, 8 paczek sody, 2 łyżki skrobi
Dzieci mieszają sodę z pianką i skrobią przy pomocy łyżek. Na 30 minut wstawiamy do lodówki. W czasie zabawy dzieci określają cechy masy. Zauważają że jest zimna jak prawdziwy śnieg.
Nauczyciel odczytuje dzieciom zgromadzone informacje z siatki wiedzy w celu utrwalenia zdobytych w drodze doświadczeń wiadomości.
Ewaluacja
Dzieci wypowiadają się na temat masy, która najbardziej im się podobała. Przy nazwie masy rysują uśmiechniętą buźkę. Na koniec odpowiadają na pytanie czy podobały im się takie zajęcia i taki sposób zdobywania wiedzy, rysują na szablonie miski smutną lun wesołą buźkę, jako symbol swoich odczuć. Na zakończenie projektu prezentują wykonaną ozdobę zanosząc ją do domu.
Spodziewane efekty
- Nabywanie wiedzy poprzez samodzielne doświadczanie i prowadzenie obserwacji
- Ekspresja twórcza z wykorzystaniem mas plastycznych
- Usprawnienie motoryki małej
- Współpraca w grupach i zespole
- Umiejętne posługiwanie się składnikami w czasie tworzenia masy, stosowanie się do przepisu
- Poznanie nowej techniki plastycznej- zimna porcelana
- Integracja sensomotoryczna
- Poznawanie właściwości mas plastycznych przy pomocy zmysłów
- Odczuwanie radości z zabaw masami plastycznymi
- Rozbudzona ciekawość poznawcza, wyobraźnia i kreatywność dziecka
- Rozwijanie postawy ekologicznej- samodzielne przygotowanie mas plastycznych do zabawy, zamiast kupowanie nowych, gotowych w sklepie.
AUTOR: Marzena Kubuj
Predszkole nr 8 im. Czerwonego Kapturka w Wołominie
