SCENARIUSZ
zajęcia popołudniowe dla dzieci i rodzica
Prowadzący: Anna Kotas
Temat: Emocje małe i duże
Cele zajęcia:
- pogłębianie kontaktu fizycznego i emocjonalnego z rodzicem,
- możliwość obserwacji własnego dziecka przez rodzica,
- zbudowanie pozytywnych relacji w grupie,
- wspólna zabawa rodziców, dzieci i nauczycieli,
- rozpoznawanie emocji i ich nazywanie,
- wyrażanie emocji ruchem, gestem, ciałem,
- poznanie sposobów rozładowania napięcia, złości i smutku,
- reagowanie na zmiany, jakie zachodzą w muzyce.
Metody: czynna, słowna
Formy: grupowa, w parze – rodzic z dzieckiem
Środki dydaktyczne: zagadki o emocjach, plansze przedstawiające emocje: radość, smutek, złość, strach, BINGO emocje, pacynki emocje, teatrzyk, brystol, kolorowe kredki, bibuła, kleje, nożyczki
Przebieg:
- Powitanie wszystkich na zajęciach. Wprowadzenie w temat zajęć.
- Dzieci i rodzice oglądają teatrzyk odgrywany przez prowadzących zajęcia.
(pacynki „Moje emocje – dwie twarze”: Moje Bambino, do zestawu dołączona jest płyta, na której można znaleźć przykładowe scenki do odegrania)
- Rozmowa na temat tego, co zobaczyły dzieci. Jak nazywały się dzieci, które spotkał piesek? Jak one się czuły? Dlaczego? W jaki sposób piesek im pomógł?
- Dzieci rozwiązują zagadki słowne dotyczące emocji i odnajdują daną emocję na obrazku. (Zagadki mogą być czytane przez rodzica, pochodzą z: J. Heller. Propozycje zabaw i zajęć do wykorzystania do pracy nad emocjami. Twórczy nauczyciel nr 18 2009, s.54)
Jaka to emocja? Powiedzcie dzieci- Mówią o nim, że ma wielkie oczy,
Rączki wymachują, ciało w górę leci, Gdy się do naszego umysłu wtoczy,
Oczy jak iskierki się zapalają, Trzęsie nami śmiało
Wszystkie ząbki usta odkrywają. I paraliżuje całe ciało.
Usta jak podkówka odwrócona, Gdy się w nasze serce wkrada,
Często łezka w oku zakręcona. To naszymi myślami włada,
Wygląd twarzy tej dziewczyny Marszczy nam nosek, oczy i czoło,
Jakby najadła się cytryny. Tupie nóżką i rączką grozi wkoło.
- Podróż samolotem do krainy uczuć. (Zabawa pochodzi z książki R. Portmann „Gry i zabawy przeciwko agresji”)
Dzieci wraz z rodzicami wyruszają na wycieczkę do tajemniczej krainy. Wsiadają do samolotu i lecą naśladując ruchy zgodnie ze wskazówkami, które usłyszą. (Można wykorzystać nagranie „Samolot” z płyty dołączonej do książki „Podaj rękę – sposoby rozwiązywania konfliktów wśród dzieci”, wyd. Małe Jeżyki).
Wszyscy docierają do RADOSNEJ KRAINY. Jest tutaj piękna pogoda, świeci słońce, widać kolory (uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję). Następnie wsiadają do samolotu i lecą dalej. Nagle robi się ciemno, słońce przestaje świecić a świat jest szary i bury. Docieramy do SMUTNEJ KRAINY. Mieszkańcy tej krainy stale chodzą smutni, nic im się nie chce robić, siedzą, leżą…. (uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję).
Prowadzący pyta: czy smutek jest nam potrzebny? A co możemy zrobić, żeby poprawić sobie humor, kiedy jesteśmy smutni?
- Masażyk (w parach: rodzic – dziecko ) na plecach na poprawę nastroju. PIZZA (zabawa włoska, oprac. M.Bogdanowicz „Przytulanki, czyli wierszyki na dziecięce masażyki, wyd. Harmonia)
- Podróż cz.2 – Wsiadamy do samolotu i lecimy dalej. Nagle w oddali słychać błyskawice, niebo w pewnym momencie aż robi się czerwone. Dotarliśmy do KRAINY ZŁOŚCI. Ludzie w tej krainie tupią nogami, obrażają się, zaciskają pięści. Często się kłócą, nie potrafią współpracować, nie potrafią się razem bawić. Mają groźne miny (uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję). Czy czujecie się czasem źli? Czy możemy czuć złość? Złość jest przykra, nikt jej nie lubi, każdy się jej boi dlatego trzeba spokojnie tą złość uspokoić. Macie jakiś pomysł?
- Start rakiety: zabawa na odreagowanie złości. (Zabawa pochodzi z książki R. Portmann „Gry i zabawy przeciwko agresji”).
- Rozmowa kierowana: W jakiej krainie było wam najlepiej? Dlaczego?
- BINGO: emocje. Dzieci otrzymują plansze z 4 obrazkami przedstawiającymi emocje oraz 4 czerwone żetony. Wysłuchują nagrań z płyty i kładą żeton na odpowiednim obrazku. Kto pierwszy ułoży wszystkie żetony krzyczy BINGO. Rodzice pomagają.
- Nimfy i wojownicy. Zabawa ruchowa do muzyki (materiał z kursu własnego).
- Praca przy stolikach. Rodzice odrysowują głowy dzieci na brystolu. Następnie rysują im oczy, uśmiechnięte buzie, włosy – tworzymy portrety.
- Zakończenie i podziękowanie za udział w zajęciach.
AUTOR: Anna Kotas
